We waren met de rondleiding door het Rijksmuseum in Amsterdam bezig (zie deel 1+2 hieronder)
Als ik halverwege het museum door een raam kijk zie ik `gelukkig` nog een lange rij wachtenden staan 🙂
Ik draai me van het raam weg en zie net dat het één tel rustig is.
De gebrandschilderde ramen hier zijn ook al zo mooi
Net als de details uit deze ramen
Ook in het straatje van Vermeer is het rustig
Gezicht op huizen in Delft, bekend als ‘Het straatje’ van Johannes Vermeer.
Een ongewoon schilderij in het oeuvre van Vermeer: een rustig straatje met huizen en een paar mensen. Rechte hoeken bepalen de evenwichtige compositie; de driehoek van de hemel voegt spanning toe. De oude muren, grove bakstenen en het witte pleisterwerk zijn bijna tastbaar. Toch heeft Vermeer zich ook vrijheden gepermitteerd, zoals de te grote groene vensterluiken.
Het melkmeisje van Johannes Vermeer
Geheel verdiept in haar werk schenkt een dienstmeisje melk in. Behalve de witte melkstraal lijkt niets te bewegen. Die alledaagse handeling balde Vermeer samen tot een indrukwekkend schilderij – als een beeld staat de figuur vrij in de lichte ruimte. Vermeer had oog voor hoe het licht in honderden kleurige puntjes over de voorwerpen speelt.
In de zalen kon je ondanks de drukte toch goed kijken, genieten en fotograferen.
De Rijksmuseum Research Library is de grootste openbare kunsthistorische bibliotheek van Nederland.
Deze onderzoeksbibliotheek van het Rijksmuseum Amsterdam is een museumbibliotheek met een studiezaal en een leeszaal.
Museumbezoekers zijn welkom in de leeszaal om vragen over de collectie te stellen en een boek of tijdschrift in te zien.
Wat een sfeer hangt daar…..zucht…
Terug naar de zalen waar nog veel te zien is.
Even mijn geshopte `art` er tussen.
Hendrick Avercamp (1585-1634) was de eerste Nederlandse schilder die zich specialiseerde in zogenoemde ijsgezichten. Veel van zijn schilderijen staan bol van de ijspret. Het Rijksmuseum toont in een overzichtstentoonstelling een selectie daaruit.
Zelfportret, Vincent van Gogh, 1887
Nadat hij van zijn broer Theo had gehoord over de nieuwe kleurige Franse schilderkunst, ging Vincent in 1886 in Parijs wonen. Al snel probeerde hij de Franse stijl uit op een aantal zelfportretten. Dit deed hij vooral om de kosten voor een model uit te sparen. Hier schilderde hij zichzelf als een mondain geklede Parijzenaar, met losse, ritmische penseelstreken in opvallende kleuren
De Singelbrug bij de Paleisstraat in Amsterdam, George Hendrik Breitner, 1896
Breitner maakte vaak zelf foto’s als voorbereiding op zijn schilderijen. Ook van dit schilderij is een aantal van zulke voorstudies bekend. De manier waarop de vrouw recht op ons af loopt en de afsnijding van het beeld doen heel fotografisch aan. Aanvankelijk was hier een dienstmeid geschilderd, maar na een negatieve kritiek vond de kunsthandel die zijn schilderijen verkocht het maar beter dat Breitner er een dame van maakte.
In een bijzaal, waar een suppost ons op wees, kon je de foto`s van de verbouwing zien.
We gaan weg want we zijn moe maar zeer voldaan.
Langs een grachtje laven we ons op een heerlijk terrasje
De bloemenmarkt eens van de andere kant 🙂
Een heerlijk dagje Amsterdam, wat meer dan de moeite waard was.
