Landal Dunimar : deel 4

D Deze 4-de dag begon een beetje bewolkt, dus we hadden niet zo`n haast met vertrekken.

Bij het vertrek een ander fietspad ontdekt vlakbij het Landalpark.

Mooi bebost was het hier.

En dat fietspad kwam langs een zweefvliegveldje met een erg groot hek.

De Kennemer Zweefvlieg Club is de enige zweefvliegclub in de Randstad. De club werd in 1945 opgericht en vliegt vanaf zweefvliegveld Langeveld in de duinen bij Noordwijkerhout.

Ze waren net bezig om zweefvliegtuigjes de lucht in te krijgen.

Ik had dat nog nooit gezien met een ellelang touw (misschien wel 1000mt.) en lier werden de zweeftoestellen de lucht ingetrokken en snel dat dat ging.

Het zweefvliegtuig wordt in zo’n 4 seconden van stilstand naar zo’n 110 km/h gebracht !

We zagen niet één vliegtuigje de lucht ingaan, maar meerdere !

En ondertussen lagen de herten gewoon naast de start- en landingsbaan

Ze trokken zich niets aan van de zweefvliegtuigen, het grondpersoneel en de traktoren.

Rustig bleven ze grazen.

Gelukkig wilde er nog ééntje in de richting van mijn fototoestel kijken 🙂

Op de fiets gestapt en nu richting Langevelderslag gegaan (2 km).

Het weer knapte op…

We waren niet de enigen die (lang) genoten bij de zee.

Dus op deze 4-de dag ook heerlijk buiten geweest.

.

.

Landal Dunimar : deel 3

O Op dag 3 gaan we op de fiets naar Katwijk via Noordwijk.

Dag huisje…

Het is weer een stralende dag !

We nemen weer het fietspad pal achter het strand, maar nu gaan we in zuidelijke richting.

Het schelpenfietspad gaat hier meer door bebosde duinen.

Het is best een druk fietspad met wandelaars, mountainbikers, racefietsers en vele toeristen die goed (Hollanders) of héél slecht (buitenlanders) kunnen fietsen.

Dus steeds goed uitkijken !

Binnen 5 minuten zakte de temperatuur op eens van 27*C naar 20* C door een koude stevige zeewind.

Na 8 km bereiken we Noordwijk.

Geen voetballer hier gezien ;-0

En verder gaat de tocht door de duinen.

En zo bereiken we Katwijk.

Katwijk kende ik van vroeger, een echt vissersdorp en een tante woonde op de boulevard.

Maar wat was het daar veranderd, maar echt in zijn voordeel.

Gewoon een mooie badplaats is het nu geworden !

Alles gezien dus we keren weer terug.

Weer een fijne fietsdag gehad.

.

Landal Dunimar : deel 2

D De volgende vakantiedag werden we wakker met prachtig zonnig weer.

De bollenboeren tegenover het park waren alweer aan het werk.

En wij namen nog maar een kop koffie !

Wij wilden deze dag het duinfietspad vanaf Langevelderslag naar Zandvoort fietsen.

Het is een schitterend fietspad pal achter de kust.

Na 10 km komen we in de buurt van Zandvoort.

In de verte zie je al Zandvoort liggen met zijn bekende watertoren.

En dan fiets je de boulevard van Zandvoort op met links uitzicht op het strand.

Dit standbeeld (hier onder) met geschiedenis staat er al een hele tijd op dit zuidelijkste stukje boulevard.

Edo van Tetterode haalde in het jaar 1962 een enorme 1 april grap uit met het aanspoelen van een Paaseilandbeeld op het strand van Zandvoort. Acht jaar later zou hij een replica van zijn Moai in de duinen onthullen. Het Paaseilandbeeld staat er nog steeds.

Deze grap kan ik mij nog goed herinneren uit mijn jeugd, de kranten stonden er bol van 🙂

Dan kom je de watertoren van Zandvoort tegen, die naast het centrum ligt.

Via Bloemendaal en …

……en het landgoed Elswout en Aerdenhout komen…

…komen we weer terug op het duinfietspad.

Het was een zomerdag (8 mei) met zelfs zomerse temperaturen van 31*C op de fietsthermometer.

En zo komt er ook weer een einde aan deze fietstocht van 52 km.

`s Avonds hebben we weer een prachtige zonsondergang

Dit was dus de 2-de heerlijke zonnige Meivakantiedag.

Wordt as vrijdag vervolgd.

.

Landal Dunimar : deel 1

W Wij zijn in week 19 naar Noordwijkerhout gegaan in de buurt van Lisse.

En hebben daar een week in een huisje op het park Landal Dunimar gebivakkeerd.

Gelukkig zaten we aan de rand van het park en keken over de al gekopte bollen uit.

Maar eigenlijk kwamen we niet voor de bollen, maar méér voor de omgeving uit mijn jeugd.

Maar in de verte zagen we nog wel kleuren.

Meteen daar naar toe gefietst want met mooi heet weer worden de bollen sneller gekopt.

Het was nog moeilijk om geen mensen op de foto te krijgen, want ik was niet de enige die nog van de restjes genoot.

Oeps….loopt er net wéér een in mijn beeld.

Er werd ook gewerkt in het veld.

Genoten van deze onverwachte gekleurde bollenveldjes.

En op het terras was het in de avond genieten van de ondergaande zon.

En dit was nog maar dag één !

Wordt dus vervolgd

.