Vervolg van onze reis door Noord-India (okt-nov 2012)

Op de kaart liggen Khajuharo en Varanasi niet zo ver uit elkaar, maar in werkelijkheid rijd je daar 11 uur over.
En de wegen, zelfs de doorgaande hoofdwegen zijn slecht.
Alles rijdt/loopt daar….auto`s, bussen, vrachtwagens, fietsers, kamelen, geiten en voetgangers.

De meeste huizen liggen pal aan de weg.

Op sommige wegen ligt zoveel stof…alles is grijs.

Alleen de apen geven wat kleur….:-(

Maar ergens anders is het weer groen en fris…het blijft een land met grote tegenstellingen.

Dan naderen we de `moederrivier` de Ganges.
Die is veel breder dan ik ooit gedacht had.

Maar eerst gaan we nog naar Sarnath, dat vlakbij Varanasi ligt.
Sarnath ligt in de Indiase deelstaat Uttar Pradesh.
Sarnath is de plaats waar Boeddha naar toe reisde na zijn verlichting en de plaats waar hij zijn eerste lering gaf onder een boom in het hertenpark (550 v Chr.)
Hier ontstond ook de Sangha= de boeddhistische gemeenschap van monnikken.
De andere drie zijn Bodhgaya, Lumbini en Kushinagar

Sarnath is één van de 4 belangrijkste pelgrimsplaatsen in het boeddhisme.
De tempel in het park.

De boeddhistische vlaggetjes met zegeningen wapperen in de wind en worden zo verspreid.

De boom waaronder Boeddha zijn eerste lering gaf.



We keren de `boom` en deze beeldengroep de rug toe en gaan de tempel van binnen bekijken.

De schoenen en sokken moeten weer uit in dit heiligdom
Binnenin valt het zwaar tegen, alleen deze muurschildering vond ik erg mooi

Een heilige plek met veel commercie en zwaar overtrokken.

We bezoeken ook het Sarnath Archeological Museum in Sarnath,
waar nog veel meer mooie antieke Indiase kunstwerken zijn opgenomen. Helaas mocht er niet gefotografeerd worden.
Deze top van deze pilaar is nu het nationale symbool van India en stond naast de tempel.

Volgende keer gaan we naar de oude stad Varanasi